لطفا اول مطالب آموزشي زير را بخوانيد
و بعد براي دانلود فيلم ها به
آخر مطلب در پايين مراجعه كنيد
سزارين يعني چه؟
سزارين يعني شكافتن شكم و ايجاد يك برش بر روي رحم زن باردار به منظور خارج كردن جنين از داخل رحم مي باشد و ...
شايع‌ترين مواردي كه باعث ميشود پزشكان از اين روش استفاده كنند، چه مواردي است؟
ج: اگر بحث اصرارهاي بيجاي خانم باردار و خانواده‌اش را كنار بگذاريم، معمولا پزشكان به يكي از 4 دليل زير دست به سزارين مي‌زنند:
1ـ عدم پيشرفت زايمان يا بحراني‌شدن شرايط زايمان.
2ـ سابقه سزارين در زايمان‌هاي قبلي زائو.
3ـ وضعيت استقرار نامناسب جنين براي زايمان طبيعي. (همانطور كه مي‌دانيد بچه‌ها معمولا با سر از رحم بيرون مي‌آيند اما اگر شرايط استقرار جنين به نحوي باشد كه مثلا بخواهد با پا از رحم خارج شود، آنوقت بايد براي سزارين اقدام كرد.)
4ـ وضعيت نامناسب و بحراني تنفس در جنين.
معمولا سزارين در كدام دسته از خانم‌هاي باردار شايع‌تر است؟
در شرايط غير اورژانس، چه زماني براي انجام سزارين مناسب‌تر است؟
ج: مناسب‌ترين زمان در شرايط غيراورژانس، وقتي است كه معيارهاي باليني و آزمايشگاهي براي بلوغ جنين به اثبات رسيده باشد و معمولا وقتي اين اتفاق مي‌افتد كه سي و نه هفته كامل از تاريخ آخرين قاعدگي خانم باردار گذشته باشد.
آيا براي انجام عمل سزارين نيز مانند ساير جراحي‌هاي بزرگ، ضرورت دارد كه بيمار چند ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد؟
ج: بله، در سزارين نيز ضرورت دارد كه بيمار حداقل 8 ساعت قبل از عمل، ناشتا باشد تا معده خالي شود و عوارض حين عمل مثل آسپيراسيون (برگشت محتويات گوارشي از مري و ورود آن به مجاري تنفسي) اتفاق نيفتد.
حجم خوني كه خانمها در حين سزارين از دست مي‌دهند، چقدر است؟
ج: ميزان خونريزي در حين عمل سزارين به طور معمول، يك ليتر است و البته بعضي از خانمها ممكن است خونريزي تا يك و نيم ليتر را هم تجربه كنند. به همين دليل است كه معمولا يك تا دو ليتر سرم رينگر لاكتات و يا سرم قندي نمكي در طي عمل و بلافاصله بعد از عمل به بيمار تزريق ميشود.
مدت زماني كه لازم است زائو بعد از انجام عمل سزارين ناشتا باشد، چقدر است؟
ج: معمولا بيمار بايد 24 ساعت بعد از انجام اين عمل جراحي، ناشتا باشد تا شانس بروز آسپيراسيون به حداقل برسد و همچنين، از آنجايي كه احتمال بروز عوارض بعد از زايمان نيز طي 24 ساعت اول بعد از سزارين بالاست، بهتر است كه بيمار در طي اين 24 ساعت ناشتا بماند و غذايش را صرفا از طريق سرم‌هاي خوراكي دريافت كند.
پس از سزارين، زائو تحت چه شرايطي از اتاق ريكاوري خارج ميشود؟
ج: شرط اول خروج از ريكاوري اين است كه زائو كاملا به هوش آمده باشد و شرط بعدي اين است كه خونريزي‌اش به حداقل كاهش پيدا كرده باشد. ضمنا فشار خون بيمار نيز بايد به شرايط پايداري رسيده و ادرارش هم بايد جريان پيدا كرده باشد، حداقل به ميزان 30 سي سي در ساعت.
آيا در شرايط معمول پس از سزارين بايد داروي خاصي براي بيمار تجويز شود؟
ج: بله، تا زماني كه بيمار در بيمارستان بستري است معمولا هر شش ساعت آنتي‌بيوتيك وريدي دريافت مي‌كند و بعد از ترخيص از بيمارستان نيز مي‌توان تا هفت روز براي بيمار آنتي بيوتيك خوراكي تجويز كرد.
سوند ادراري را چه مدتي بعد از سزارين، بيرون مي‌آورند؟
ج: در شرايط طبيعي، سوند فولي را بايد 12 ساعت بعد از عمل و يا صبح روز بعد از عمل خارج كرد.
پس از چه مدتي، بيمار مي‌تواند از تخت پايين بيايد و شروع به راه رفتن كند؟
آيا بيمار مي‌تواند غذا خوردنش را بلافاصله با صرف غذاهاي معمولي شروع كند؟
ج: نه، در اكثر بيماران رژيم مايعات روز بعد از عمل شروع ميشود و در روز دوم بعد از عمل معمولا رژيم غذايي عادي آغاز ميشود. اما در مواردي كه داخل شكم، دستخوش دستكاريهاي شديد شده باشد و يا عفونت‌هاي گسترده‌اي اتفاق افتاده باشد، معمولا رژيم غذايي مايعات نيز با تاخير آغاز ميشود.
شستشوي محل بخيه‌ها از چه زماني بلامانع است؟
ج: از روز سوم به بعد، دوش گرفتن براي اين محل نيز بلامانع است اما تا قبل از آن، محل بخيه‌ها بايد هر روز معاينه شود و با مواد ضد عفوني كننده‌اي مانند بتادين شستشو داده شود و پانسمان گردد. بخيه‌ها را به طور معمول در روز چهارم بعد از عمل بيرون مي‌كشند.
شايع‌ترين عوارض احتمالي سزارين چيست؟
ج: عوارض بيهوشي نظير آسپيراسيون (برگشت محتويات گوارشي به مجاري تنفسي) و آسيب‌هاي ريوي ناشي از آن، عفونت‌هاي موضعي، عفونت‌هاي گسترده، خونريزي شديد، لخته‌شدن خون در عروق خوني و به جريان افتادن اين لخته‌ها در مسير جريان خون كه البته بسيار خطرناك است، صدمه ديدن دستگاه ادراري، وارد آمدن آسيب‌هايي به مغز يا نخاع بچه و شكستگي‌هاي استخوان جمجمه، ران و اعضاي ديگر بچه.
معمولا چند روز بعد از سزارين، زائو ترخيص ميشود؟
ج: در صورتي كه عوارض بعد از زايمان وجود نداشته باشد، مادر مي‌تواند در روز سوم يا چهارم بعد از زايمان از بيمارستان مرخص شود. در نخستين هفته بعد از زايمان، فعاليت‌هاي مادر بايد به مراقبت از خود و بچه‌اش محدود شود و نخستين ويزيت بعد از زايمان نيز بهتر است كه سه هفته بعد از ترخيص باشد.
مراحل زايمان طبيعي جهت آشنايي زنان باردار
بررسي زايمان، وضع حمل و نفاس طبيعي جهت آشنايي زنان باردار
* علائم شروع زايمان عبارتند از:
درد ناحيه زير شكم و يا كمر كه به تدريج طول مدت درد بيشتر و فاصله بين آن كوتاه تر ميشود.
بروز هر نوع ترشح خوني از واژن يا مهبل
آبريزش از مهبل يا واژن
* فرآيند زايمان معمولاً به سه مرحل تقسيم مي شود :
مرحلۀ اول : از زمان شروع دردهاي زايماني تا باز شدن كامل دهانۀ رحم مي باشد .
مرحلۀ دوم : از باز شدن كامل دهانۀ رحم تا خروج نوزاد مي باشد .
مرحلۀ سوم : از خروج نوزاد تا خروج جفت مي باشد .
* مرحله اول:
مرحله اول نيز سه قسمت دارد : دردهاي ابتدايي، دردهاي فعال ، مرحلۀ انتقالي . تمامي مرحلۀ اول ممكن است ۱۲-۱۴ ساعت براي شكم اولها و ۵-۶ ساعت براي مادراني كه قبلاً هم زايمان كرده اند طول بكشد . نيروي انقباضات رحمي ، دهانۀ رحم را باز مي كند و ميزان اين باز شدن معمولاً با سانتيمتر بيان مي شود كه در معايتۀ داخلي كه با يك يا دو انگشت صورت ميگيرد ، تعيين مي شود . باز شدن كامل دهانۀ رحم ۱۰سانتي متر مي باشد .
دردهاي ابتدايي : از شروع انقباضات واقعي زايماني تا هنگامي كه دهانۀ رحم ۴ سانتي متر باز شده باشد مي باشد .
دهانۀ رحم علاوه بر باز شدن ، نازك هم شده است . اين قسمت معمولاً از همۀ مراحل قابل تحمل تر مي باشد . و از آنجايي كه اين قسمت از مرحلۀ اول حدود ۶ ساعت طول ميكشد ، بسياري از خانم ها ترجيح مي دهند اين مرحله را در منزل به سر ببرند . باز شدن دهانۀ رحم در اين مرحله بسيار كندتر از مرحلۀ بعدي است . براي مثال براي عبور ۲ سانتي متر به ۴ سانتي متر زمان بسيار بيشتري مي برد تا اين كه از ۶ سانتي متر به ۸ سانتي متر برويد ، هر چند كه در هر دو ، ۲ سانتي متر پيشرفت كرده ايد.
درد هاي فعال : از زمانيست كه دهانۀ رحم ۴ سانتي متر باز شده تا هنگامي كه به ۷ سانتي متر برسد . وقتي كه دهانۀ رحم ۶ سانتي متر باز شد ، انقباضات بسيار قوي تر گرديده اند و دفعات آنها نيز بتدريج افزايش مي يابند و زمان بيشتري به طول مي انجامند . براي مثال هر دو دقيقه يك انقباض ۶۰ثانيه اي ممكن است رخ دهد . در اين مرحله احتمالا ًاحساس گرمي مي كنيد ، دهانتان خشك مي شود ، كمي خسته مي شويد و كمرتان نيز درد مي گيرد . بهتر است مرتب تغيير وضعيت بدهيد ولي به پشت نخوابيد . مرتب ادرار كنيد( ساعتي يكبار ) و در صورت امكان حولۀ گرمي به كمرتان بگذاريد . صورتتان را بشوييد ( براي رفع احساس گرما ) و نفسهاي عميق بكشيد .
مرحلۀ انتقالي : زماني است كه دهانۀ رحم ۸ سانتي متر باز شد تا وقتي كه به ۱۰ سانتي متر برسد . اين مرحله به عقيدۀ بسياري زنان ، دردناك ترين مرحله است و البته خوشبختانه كوتاه ترين مرحله ( معمولاً ۹۰-۲۰ دقيقه طول مي كشد ) در اين مرحله احساس دفع مدفوع بشما دست مي دهد و اين نشان مي دهد كه سر جنين به راست رودۀ شما فشار مي آورد و نزديك زايمان هستيد .
ساير علامتهاي اين مرحله عبارتند از : تحريك پذيري ، نشانۀ خوني ، لرز ، تهوع و استفراغ ، گرفتگي پا و تعريق ( البته ممكن است هيچ يك از اين علامتها را نداشته باشيد ). سعي كنيد بدنتان را شل كنيد و نفسهايتان را سريع تر كنيد . اگر احساس گيجي مي كنيد ، درون دستهاي بسته تان تنفس كنيد . مرتب تغيير وضعيت دهيد و در صورت نياز هيچ اشكالي ندارد كه سر و صدا كنيد .
ناگهان يك احساس كاملاً متفاوتي به شما دست مي دهد . شما يك فشاري در لگنتان حس مي كنيد و يك تمايل غير قابل كنترل براي زور زدن به شما دست مي دهد . اما اگر دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتي متر باز نشده باشد نبايد زور بزنيد چرا كه باعث صدمه زدن به دهانۀ رحم خود مي شويد .
با فشارهاي شما و انقباضات رحمي ، سر جنين پايين تر مي آيد و به كف لگن فشار وارد مي كند بطوري كه با عضلات خارجي اين ناحيۀ لگن ، بنام پرينه ، مماس مي گردد . همچنانكه سر جنين به آرامي پرينه را متسع مي سازد ، شما هم يك احساس ناراحت كننده كشيدگي و سوزش در اين منطقه مي كنيد . خوشبختانه اين احساس فقط لحظه اي است چونكه فشار سر جنين به پرنيه يك نوع بي حسي طبيعي ايجاد مي كند . اين مرحله يك مرحلۀ بسيار بحراني براي جنين شما مي باشد . البته اينجا آخر كار نيست ممكن است اين مرحله طولاني شود و تا خروج كامل جنين ۹۰ دقيقه طول بكشد ولي معمولاً كوتاه تر است مخصوصاً اگر در اين مرحله عمل چيدن پرنيه ( اپيزياتومي ) توسط ماما يا پزشك صورت گيرد كه باعث مي شود مرحلۀ دوم سريع تر انجام شود و فشار كمتري به سر جنين وارد گردد و از پارگي احتمالي عضلات اين ناحيه ( كه ترميم آن ها نيز مشكل تر مي باشد ) جلوگيري كند .
بعد از اتمام مرحلۀ سوم ، با انجام چند بخيه اپيزياتومي ترميم مي شود . معمولاً در همۀ شكم اولها اين اقدام ( اپيزياتومي ) صورت مي گيرد و اكثر شكم دوم ها نيز بي بهره نيستند ولي شكم سوم ها به بعد معمولاً احتياجي به اين عمل ندارند چرا كه عضلات پرنيه شل تر شده اند و مقاومت چنداني در مقابل عبور جنين نشان نمي دهند و مرحلۀ خود به خود سريع تر صورت مي گيرد .
* جنين در اين مرحله چگونه است ؟
با شروع و پيشرفت دردهاي زايماني ، سر جنين ( كه در روزها يا هفته هاي آخر بارداري وارد لگن شده بود ) به عريض ترين قسمت لگن حركت مي كند و در اين حين مرتب تغيير وضعيت مي دهد و مي چرخد و البته به مثانه و راست رودۀ شما بيشتر فشار وارد مي شود .
در طي زايمان و بيشتر در مرحلۀ دوم ، جمجمۀ جنين تحت فشار بدن شما قرار مي گيرد و بطور مرتب تغيير شكل مي دهد . به همين علت اگر سر نوزادتان كشيده به نظر مي رسد و يا قسمتي از آن به نظر تغيير شكل يافته مي رسد ، نگران نباشيد چون اين حالت به علت همين فشارهاي لگن به سر جنين ايجاد شده است و بعد از يكي دو روز كاملاً برطرف مي شود . استخوان هاي جمجمۀ جنين در همه جا كاملاً سفت نشده اند و نقاط نرمي بنام فونتانل و يا ملاج در جلو و پشت سر نوزاد وجود دارند . اين نقاط نرم به استخوان هاي جمجمه اجازه مي دهند كه برخي نقاط بر روي هم بخوابند و در مجراي زايماني بهتر جاي گيرند .
بطور طبيعي نوزاد با سر به دنبا مي آيد . البته مي تواند با پاها ، باسن ، صورت و ابرو ( حالتي بين سر و صورت ) نيز به دنيا بيايد ولي مطلوب ترين حالت همان حالت سر مي باشد و از حالتهاي مختلف سر ، حالتي بهتر و شايع تر از بقيه است كه صورت به پشت مادر باشد .
زايمان نوزاد با پاها ( بريچ ) تقريباً ۳% كل زايمان ها را تشكيل مي دهد . در اين حالت البته زايمان طولاني تر و مشكل تر خواهد بود ( مخصوصاً درد كمر ) . زايمان طبيعي در اين حالت هم براي شما دردناك تر خواهد بود ، هم براي جنين پر خطرتر و البته براي ماما يا پزشكتان هم مشكل تر . بيشتر حالتهاي بريچ را سزارين مي كنند ( مخصوصاً در شكم اول ها و شكم دوم ها ) .
۷۶۵۷۶۸۷۸۹۷۹۸۷.jpg
* مرحلۀ دوم : تولد نوزاد
براي زايمان احتمالاً شما را به اتاق زايمان و تخت زايمان راهنمايي مي كنند ( گاهي با برانكارد مي برند ) . احتمالاً تخت زايماني را در مطب ماما يا پزشكتان ديده ايد ، بيشتر شبيه به صندلي بزرگ و بلندي است كه دو پايه در انتها دارد كه پاهاي شما را روي آنها قرار مي دهند . ناحيۀ تناسلي شما با مواد ضد عفوني كننده شسته مي شود و روي شكم و پاهايتان پارچه هاي استريلي پهن مي گردد .
هنگامي كه دهانۀ رحمتان ۱۰ سانتي متر باز شد ، ماما يا پزشكتان به شما مي گويد كه مي توانيد به طرف پايين زور بزنيد ( معمولاً بطور ناخود آگاه چنين احساسي را خواهيد داشت ) . بهتر است زور زدن شما همراه با يك بازدم آهسته باشد . بش از ۶-۵ ثانيه نفستان را حبس نكنيد . در صورتي كه پس از ۳۰ دقيقه پيشرفتي نكرده ايد و جنين نزول نكرده است ( پايين نيامده است ) ، وضعيت سر پا نشستن نيز مي تواند كمك كند . نزول جنين در مجراي زايماني به كمك فشارهاي شما و انقباضات ماهيچه هاي شكمي و ديافراگم ( عضله كف قفسه سينه ) صورت مي پذيرد . هر چند اين مجرا حدود ۱۰ سانتي متر بيشتر نيست ولي ممكن است ۲۰ دقيقه تا دو ساعت ( در زايمان هاي مشكل ) طول بكشد تا او اين مسير را طي كند .
هنگامي كه سر جنين كاملاً پايين آمد و به پرنيه فشار آورد ، اپيزياتومي مي تواند انجام گيرد . آخرين انقباض قبل از زايمان سر ، احتمالاً باعث يك احساس سوزش و كشيدگي مي شود . بعد از تولد سر ، يك شانه و سپس شانۀ بعد و بلافاصله بقيه بدن به دنيا مي آيد . قسمت مشكل زايمان در درجۀ اول همان سر مي باشد . زايمان شانۀ اول نيز مقداري ايجاد درد مي كند اما بقيۀ بدن تقريباً به بيرون ليز مي خورد .
معمولاً دهان و بيني نوزاد تميز مي شود و شما براي اولين بار صداي گريۀ او را مي شنويد ( كه هيجان انگيزترين مرحلۀ زايمان و حتي عمرتان مي باشد !) در اين مرحله نوزاد هنوز از طريق بند ناف به شما متصل است . ماما يا پزشكتان بند ناف را در دست مي گيرد و هنگامي كه ضربان آن تمام شد اول با دو پنس آن را مي بندد و سپس مي چيند . سپس يك گيرۀ پلاستيكي در فاصلۀ ۳-۲ سانتي متري شكم نوزاد ، بر روي بند ناف مي بندد و بقيۀ آن را مي چيند .
از عجايب خلقت است كه پس از آن همه سختي و درد و خستگي و احتمالاً بي خوابي ، با تولد نوزاد ، تقريباً همۀ دردها از بين مي روند . بخصوص هنگامي كه نوزاد كوچك و قشنگ تان را ( كه ۹ ماه در انتظار ديدارش بوديد ) مي بينيد ، همۀ درها حتي فراموش مي شوند !
البته توجه داريد كه كل مدت دردهاي ناراحت كننده زايمان طبيعي شايد به اندازۀ مدت يك دندان درد ساده باشد ! ولي متأسفانه هميشه آن چنان از دردهاي زايماني و شدت و مدت آن ها نقل شده است كه باعث وحشت مادران جوان مي گردد.
* فورسپس و واكيوم ( زايمان با دستگاه )
برخي مواقع ممكن است دردهاي زايماني به خوبي پيشرفت كند ولي در انتها خروج جنين با كمي اشكال مواجه شود و يا از اين لحاظ مشكلي نباشد منتها به علت زجر جنين و يا حالت اضطراري ديگري خروج سريع جنين اجباري باشد . در اين حالت ممكن است پزشكتان تشخيص دهد كه استفاده از فورسپس و يا واكيوم بهتر از اجراي سزارين باشد و البته در بسياري از موارد هم همينطور است و عوارض آنها كمتر سزارين مي باشد ، البته تنها هنگامي كه شرايط استفاده از اين وسايل وجود داشته باشد كه اين تشخيص را بايد به عهده پزشكتان بگذاريد .
يك فاكتور مهم در هنگام به كار بردن هر دو وسيله اين است كه بايد شرايط اجراي سزارين اورژانس مهيا باشد چرا كه ممكن است از اين وسايل نتيجه به دست نيايد و بيمار فوراً بايد تحت عمل سزارين قرار گيرد . احتمال عدم موفقيت با واكيوم بيشتر از فورسپس مي باشد و ايجاد ضربه به پوست سر جنين بيشتر است .
مسأله اي كه حائز اهميت است اين است كه اگر به پزشكتان اعتماد داريد ، مطمئن باشيد او فقط در جايي كه لازم و ضروري است از فورسپس و يا واكيوم استفاده مي كند و هميشه سلامت شما و نوزادتان را نسبت به همه چيز ارجح مي داند .
* مرحلۀ سوم : خروج جفت
جفت عضوي است كه در طول حاملگي به ديوارۀ رحم متصل است و از طريق بند ناف به جنين وصل مي باشد . مسئوليت تغذيه و اكسيزن رساني به جنين و دفع ضايعات جنين به عهده جفت مي باشد .
پس از تولد نوزاد ، انقباض رحم متوقف مي شود و مي تواند پس از آن همه فعاليت كمي استراحت كند . پس از چند دقيقه دوباره منقبض مي شود. اين انقباضات جفت را از ديوارۀ رحم جدا كرده و آن را به بيرون هدايت مي كنند كه معمولاً با خروج مقداري خون نيز همراه مي باشد .
پس از خروج جفت ، ماما يا پزشكتان اقدام به ترميم اپيزياتومي مي كند ( در صورتي كه انجام شده باشد ) بخيه ها را با نخهاي قابل جذب انجام مي دهند كه در عرض ۲۰-۱۵ روز جذب مي شوند . نوزادتان كاملاً بررسي مي شود و به شما داده مي شود . بهتر است هر چه زودتر او را شير دهيد . اين كار هم ارتباط عاطفي نوزاد و مادر را تقويت مي كند ، هم جريان شير زودتر برقرار مي شود و هم رحم زودتر به حالت اوليه بر مي گردد ( به علت هورمون هاي مترشحه در اثر مكيدن پستان ) .
حداقل تا دو ساعت در زايشگاه خواهيد ماند و ماما يا پرستار آن بخش، خونريزي رحمي شما را كنترل مي كند . در صورتي كه رحم شما منقبض شد و خونريزي تان كنترل گشت ، شما را به اتاقتان در بخش منتقل مي كنند .
هر چند پس از آن همه تلاش احساس خستگي مي كنيد ولي احتمالاً براي خوابيدن بيش از اندازه هيجان زده هستيد و بعد از خبر دادن به فاميل و آشنايان حتماً بيشتر از هر كاري تمايل داريد عضو جديد خانواده تان نگاه كنيد و او را تجليل نماييد و البته هر كسي هم به دنبال شباهت تازه وارد عزيز با خود مي باشد .
* مراقبتهاي پس از زايمان:
زمان ترخيص بطور معمول در زايمان طبيعي ۲۴ ساعت بعد از زايمان و در سزارين ۷۲ ساعت بعد از زايمان مي باشد. شش هفته اول بعد از زايمان دوران نقاهت يا نفاس ناميده مي شود. در اين مدت نيز لازم است مادر در روز دهم و روز چهلم پس از زايمان به مراكز بهداشتي مراجعه نمايد. تا از نظر وجود علائم خطر مورد بررسي قرار گيرد.
* علائم خطر پس از زايمان:
تب و لرز
خونريزي بيش از ميزان قاعدگي در هر زمان يا ادامه خونريزي بيشتر از حد لكه بيني بعد از ده روز
درد و ورم ناحيه بخيه ها
هر گونه درد، قرمزي و تورم پستان ها
لمس توده يا درد و تورم و خروج ترشحات چركي از محل بخيه ها
خروج ترشحات چركي و بدبو از مهبل
درد زير دل يا درد ساق پا
بي اختياري دفع ادرار و مدفوع، درد يا سوزش هنگام ادرار كردن و تكرار ادرار
افسردگي شديد
سرگيجه و رنگ پريدگي
مرور وقايع زايمان :
مرحله اول يا دردهاي زايماني
در اين مرحله با شروع انقباضات رحمي، گردن رحم تدريجا نرم و منبسط مي شود تا به۱۰ cm برسد. اين مرحله خود به مراحل سه گانه فاز ابتدايي، فاز اكتيو و فاز انتقالي تقسيم مي شود.
فاز ابتدايي
فاز ابتدايي فازي است كه در آن رحم به صورت منظم منقبض مي شود. اين انقباضات بر خلاف انقباضات براكستون هيكز كه نا منظم و بي درد هستند، به تدريج دردناك مي شوند.
ريتم و سرعت زايمان در هر خانم باردار ممكن است خصوصيات مخصوص به خود را داشته باشد. بعضي ها حتي متوجه انقباضات اوليه نيز نمي شوند در حاليكه دهانه رحم چندين سانتيمتر باز شده است. وقتي كه گردن رحم شروع به باز شدن مي كند، وضعيت آن در لگن تغيير مي كند و به سمت جلو آمده و نرم مي شود. براي اينكه بتوانيد تفاوت اين دو را بهتر درك كنيد نوك بيني خود را لمس كنيد، سفت و عضلاني است؛ حالا لبهاي خود را لمس كنيد، نرم و شل است. سرويكس يا گردن رحم از حالت سفت به حالت شل در مي آيد.
چه مي توان كرد؟
شما مي توانيد در خانه چرخي بزنيد، براي قدم زدن بيرون رويد، يك فيلم تماشا كنيد، يك حمام گرم بگيريد. چرت بزنيد يا استراحت كنيد.. تنقلات ميل كنيد؛ خوراكي هاي غني از كربوهيدرات بهترين انتخاب هستند. اگر انقباضات دردناك است، ماساژ و تكنيك هاي آرامش بخشي و دوش آب گرم مفيد واقع مي شوند.
فاز فعال
ماما ها و پزشكان فاز فعال را مرحله اي مي دانند كه در آن سرويكس باز شده و انقباضات شما نزديك به هم و قوي تر شده اند. سرانجام فواصل سه يا چهار دقيقه اي به فواصل ۶۰ تا ۹۰ ثانيه مي رسند و انقباضات شديد مي شوند.
چه مي توان كرد؟
زماني كه رفتن به بيمارستان يا زايشگاه از ماندن در خانه بهتر به نظر مي رسد، موقع عزيمت است. اگر در خانه زايمان مي كنيد به ماماي خود اطلاع دهيد. انقباضات پشت سر هم مي آيند، وضعيت هاي مختلف را امتحان كنيد تا ببينيد در چه وضعيتي احساس راحتي بيشتري مي كنيد. تمرين تنفس و تكنيكهاي آرامش بخشي در اين مواقع مفيدند.
توجه كنيد كه مي توانيد يك دوش آب گرم بگيريد كه براي كاهش درد بسيار مفيد است و همچنين زايمان را سرعت مي بخشد. حتي مي توانيد زايمان در وان آب را انتخاب كنيد.
گاهي اتفاق مي افتد كه در طي زايمان باز شدن سرويكس كند شده يا متوقف مي شود. در اين هنگام قدم زدن، ماساژ و حتي گريه كردن كمك مي كند كه اضطراب عاطفي از بين رفته و جريان زايمان سريع تر شود. اگر كيسه اب پاره نشده باشد، ماما با پاره كردن كيسه آب، پروسه زايمان را سرعت مي بخشد. مي توان از مسكن ها و بي حسي هاي نخاعي هم استفاده كرد.
فاز انتقالي يا مرحله گذر
طي اين فاز سرويكس از ۸ تا ۱۰ سانتيمتر باز مي شود. هر بار كه انقباض زايماني شروع مي شود ۱ تا يك و نيم دقيقه به طول مي انجامد و تقريبا هر ۳ دقيقه تكرار مي شوند. اين مرحله معمولا دوره سختي از مراحل زايماني است.
چه مي توان كرد؟
زايمان بسيار نزديك است. وضعيت راحتي را براي خود انتخاب كنيد. در فواصل انقباضات آرام باشيد. تنفس خود را منظم كنيد، از بيني نفس بكشيد و از دهان بيرون دهيد. اشكالي ندارد اگر بخواهيد براي تحمل بهتر درد فرياد بزنيد.
مرحله دوم يا تولد نوزاد
در اين فاز رحم نوزاد را به بيرون مي راند تا از كانال زايماني يا همان واژن به دنياي بيرون بيايد. در اين هنگام همراه انقباضات، شما سر نوزاد را بين پاهاي خود حس مي كنيد. در ابتداي انقباض، نوزاد به بيرون رانده شده و انتهاي انقباض كمي به داخل كشيده مي شود. وقتي سر نوزاد در واژن قرار مي گيرد، ماما از شما مي خواهد كه كمتر فشار بياوريد تا نوزاد به آرامي بيرون آيد و ريسك پارگي در شما كمتر شود. اگر شما قبلا زايمان كرده باشيد اين فاز براي شما ۵ تا ۱۰ دقيقه طول مي كشد. اگر زايمان اول شما باشد اين فاز ممكن است ساعتها طول بكشد.
چه مي توان كرد؟
به بدن خود توجه كنيد. وقتي قدرت داريد زور بزنيد. سعي كنيد هنگام فشار آوردن نفس خود را حبس نكنيد. در هر انقباض چندين بار زور بزنيد. از كشش زمين استفاده كنيد، ايستاده يا در حالت چمباتمه قرار بگيريد. اگر خيلي خسته شده ايد، به پهلوي چپ بخوابيد. اگر بي حسي نخاعي داريد، ماما به شما مي گويد كه چه زماني زور بزنيد. احتمالا وي توصيه خواهد كرد تا زمان ديده شدن سر نوزاد زور نزنيد.
مرحله سوم يا خروج جفت
شروع اين فاز از زماني است كه نوزاد بطور كامل بيرون آمده و در اين فاز جفت بيرون مي آيد. جفت سيستم حمايتي جنين است كه مسئول رساندن مواد مغذي به جنين و دفع مواد زائد از آن مي باشد. پس از اتمام مرحله تولد نوزاد، انقباضات تا مدت كمي ادامه مي يابد . خروج كامل جفت و ضمائم بيش از ۵ تا ۱۰ دقيقه طول مي كشد.
چه مي توان كرد؟
شما احتمالا اين فاز را حس نمي كنيد چون تمام توجه شما به نوزاد معطوف است. گذاشتن نوزاد روي قفسه سينه سبب ترشح هورمونهايي مي شود كه به جدا شدن جفت از رحم كمك مي كنند. در اين هنگام شما يا بسيار ضعف داشته و يا بسيار هيجان زده هستيد. بعضي از مادران به علت زايمان طولاني و دردناك قادر به توجه كافي به نوزاد نيستند. بيشتر خانمها در اين مرحله نياز به استراحت و تغذيه مناسب دارند.
حال نوزاد خود را تحسين مي كنيد. دستها و پاهاي او را بررسي مي كنيد. او را در بغل مي گيريد. اگر مي خواهيد نوزاد را با شير خود تغذيه كنيد از همين الان شروع كنيد. تعجب نكنيد اگر نوزاد تمايلي نشان نمي دهد. اگر حتي او را به سينه تان بفشاريد كافيست و او خيلي زود به خوردن شير تمايل پيدا مي كند.
* مزاياي زايمان طبيعي بر سزارين:
از نظر پزشكي سزارين يك عمل جراحي بزرگ محسوب مي شود و مانند ساير اعمال جراحي نياز به بيهوشي دارد، خطر ابتلاء به خونريزي، عفونت، احتمال نياز به انتقال خون و خطرات ناشي از بيهوشي در مادران سزارين شده بيشتر است.
مدت بستري شدن مادر بعد از زايمان طبيعي خيلي كمتر از سزارين است.
مادراني كه زايمان طبيعي دارند در امر شيردهي و دادن آغوز به نوزاد موفق تر هستند. زيرا مادر بلافاصله بعد از زايمان نوزاد خود را در آغوش گرفته و او را شير مي دهد و از همان ابتدا مي توان رابطه عاطفي بين مادر و نوزاد برقرار نمود. در حاليكه در زنان سزارين شده نوزاد تا چندين ساعت ازآغوش مادرش دور مي ماند.
زايمان طبيعي از نظر اقتصادي به نفع خانواده و جامعه است.
در زايمان طبيعي خانم ها تناسب اندام خود را با انجام ورزش هاي مناسب سريعتر از مادران سزارين شده بدست مي آورند.
دانلود فيلم ------ كليك كنيد
فروش ويژه جامايع ديواري طرح بيني
جامايع ديواري طرح بيني محصولي كاربردي مي باشد كه داراي طراحي جديد و بسيار خنده دار مي باشد. كافيست شامپو، مايع دستشويي يا ... را درون مخزن آن ريخته و روي بيني را فشار دهيد تا مايع از آن خارج شود. اين جامايع داراي طراحي ارگونوميك بوده و جنس آن از سيليكون درجه يك مي باشد. از ويژگي هاي اين جامايع نصب آسان و سريع آن است كه با استفاده از 3 پايه چسبناك كه پشت محصول تعبيه شده است شما مي توانيد روي هر سطحي آن را بچسبانيد و همچنين اين ويژگي باعث شده است اين محصول قابليت جابجايي بسيار آسان را داشته باشد.
قيمت: 35000 تومان
فروش ويژه چنگال ميوه خوري طرح قفس
چنگال ميوه خوري طرح قفس با طراحي جالب و منحصر به فرد شامل يك قفس پرندگان به عنوان استند و پايه، و 6 چنگال با طرح پرنده هاي زيبا مي باشد كه علاوه بر زيبايي ضيافت هاي شما بسيار اشتها آور نيز مي باشد.
اين محصول از كيفيت بسيار بالايي برخوردار مي باشد و در بسته بندي اورجينال و شكيل عرضه شده است.
قيمت: 12000 تومان
- ۱,۶۱۵ بازديد
- ۰ نظر
