داشتن اطلاعات درمورد نحوه ژست گرفتن مدل، يكي از مهارت هاي كليدي براي داشتن تصاوير پرتره قابل قبول مي باشد. در اين مقاله، درمورد نكات مهم در خصوص ژست گرفتن مدل بحث خواهيم كرد تا بدين طريق بتوانيم عكس هاي بسيار خوبي به دست بياوريم. از حالت دست ها و پاها گرفته تا سر و چشم ها، همه و همه را مورد بحث قرار خواهيم داد.
گام 1 : اصول ژست گرفتن مدل
عنصر كليدي براي خلق هر پرتره، ژست و حالتي است كه مدل شما در آن عكس خواهد داشت. اين وظيفه شماست كه مفهوم عكس را به مدل مورد نظرتان انتقال دهيد. اكثراوقات تصاويري ديده ام كه ژست و نور آن ها خوب بوده ولي مدل با چهره خود مفهوم غلطي را مي رسانده و تصوير را به كلي خراب كرده است.
ژست خوب در تصاوير پرتره بسيار مهم است زيرا خطوط و عناصر ديناميكي در فريم عكس ايجاد مي كند. اطلاع از روش دستيابي به اين مورد مهم، عاملي حياتي به حساب مي آيد. سوژه شما نمي داند چگونه ژست بگيرد، دست هاي خود را چگونه قرار دهد يا چه حالتي داشته باشد؛ سرو سامان دادن به اين كار، وظيفه شما به عنوان يك عكاس است. در اين مقاله، روش كار را با ذكر نكاتي در مورد ژست گرفتن به شما نشان خواهم داد.
گام 2 : پاها
يك قانون در عكاسي پرتره اين است كه پاها جلوتر قرار مي گيرند. روش ايستادن مدل، مشخص مي كند كه پاها در حين عكاسي راحت هستند يا نه. و يا اين كه ژست آن ها طبيعي است يا خير. اگر مدل شما راست و مستقيم در برابر دوربين بايستد، تصوير خوبي به دست نخواهد آمد.
در اكثر موارد، پاي عقبي بايد با زاويه 90 درجه در برابر دوربين قرار بگيرد و پاي جلويي بايد رو به دوربين باشد. اين حالت، مدل را كمي باريك اندام نشان داده و حالت بهتري به ايستادن او مي دهد. وقتي كه پاها مستقيما در برابر دوربين قرار مي گيرند، ژست مدل بسيار تهاجمي به نظر مي رسد و در اكثر موارد مورد قبول نيست.
گام 3 : ساق پا و ران ها
چيزي كه من در مورد ساق پاها شنيده ام اين است كه : " اگر مي شود آن ها را خم كنيد، اين كار را بكنيد". پس هنگام عكس گرفتن راحت بايستيد و ببينيد كه زانو و قوزك پا چگونه خم مي شوند تا يك ژست بسازند. زماني كه وزن را بر روي يكي از پاها مي اندازيد، ران آن پا به سمت خارج متمايل شده و آن پا را برجسته تر و واضح تر جلوه مي كند. بعضي از مردم اين سبك پرتره را دوست دارند؛ ولي اكثراً وزن را بر روي پاهاي عقبي مي اندازند، بنابراين ران عقبي مخفي شده و خارج از كادر قرار مي گيرد.
گام 4 : دست ها
شايد برخورد با دست ها، مشكل ترين كار باشد. دست ها مي توانند موضوعاتي را درمورد مدل شما بيان كرده و حسّ انيميشن را به ژست بدهند. با توجه به موارد ذكر شده، شما بايد اطمينان حاصل كنيد كه دست ها در عكس زياد برجسته و نمايان نيستند. به ياد داشته باشيد كه تمركز بيننده بايد بر روي چهره باشد، پس بايد مطمئن شويد كه دست ها مقدار بيش از حدي از نور عكس را نمي گيرند، زيرا چشم ها به طور اتوماتيك به درخشان ترين قسمت تصوير جذب مي شوند.
اگر مطمئن نيستيد با دست ها چه كار كنيد، از دست آن ها خلاص شويد. درست مانند شانه ها، دست ها نيز از نماي پهلو بهتر به نظر مي رسند تا اينكه كلّ جلو يا عقب دست پيدا باشد. با اين كار، دست ها لاغرتر به نظر رسيده و زياد برجسته و بزرگ نيستند. اگر دست ها بالاي كمر قرار دارند، مطمئن شويد كه خم شده اند زيرا در اين حالت زيباتر به نظر مي رسند.
اگر دست ها در زير كمر قرار دارند، مي توانيد بگذاريد راحت باشند و به طور طبيعي آويزان بمانند. هم چنين مي توانيد دست ها را داخل جيب خود قرار دهيد ولي مطمئن شويد كه انگشت شصت خود را بيرون از جيب گذاشته ايد تا كلّ دست شما مخفي نباشد. شما هرگز مايل نيستيد دست ها را در حالت مشت شده قرار دهيد زيرا اين يكي ديگر از نشانه هاي تهاجم است.
گام 5 : نيم تنه بالا
همه درمورد عكس گرفتن پليس از اشخاص محكوم شنيده اند. در حالي كه دوربين ثابت است، شانه ها راحت و افتاده هستند. زماني كه مدل شما راحت در جلوي دوربين ايستاده است، شانه ها پهن ترين قسمت بدن هستند. مدل شما در اين حالت نامتناسب، بيش از حد پهن و مربع مانند به نظر مي رسد و حالت تهاجمي دارد.
روش اصلاح اين مورد، اين است كه بدن مدل را به آرامي نسبت به دوربين زاويه دار كنيم تا عرض شانه ها كمتر به نظر برسد. در اين حالت، مدل شما لاغرتر به چشم مي خورد. اگر مدل شما وزن خود را روي پاي عقبي انداخته باشد، طبيعتاً شانه عقب وي كمي پايين تر قرار خواهد گرفت و اين باعث مي شود مدل شما راحت تر باشد. هم چنين، در تمام موارد از قرار دادن شانه ها به صورت افتاده و بدحالت اجتناب كنيد، زيرا باعث خراب شدن عكستان خواهد شد.
گام 6 : سر
همين طور كه به سمت بالا مي رويم، به سر و صورت مي رسيم. اگر به مدل بگوييد براي عكس يك حالت بگيرد و سپس مشغول تعيين حالت پاها، ساق هاي پا، ران ها و نيم تنه شويد، فكر مي كنيد هنوز هم همان حالت را دارد؟ يك قانون براي من، نگه داشتن سر و صورت براي آخر كار است.
برخي از عكاسان مايلند درست در خط ديد عكسبرداري كنند و اين در اكثر موارد نتيجه بخش است؛ ولي اگر در جستجوي چيزي متفاوت و منحصربفرد هستيد، عكسبرداري در سطحي بالاتر يا پايين تر از خط ديد مدل را امتحان كنيد. مي توانيد به مدل بگوييد بالا، پايين يا به سمت دوربين نگاه كند. گزينه ديگر، نگاه كردن مدل به دوردست است.
در زمان ريلكس بدن، طبيعتاً سر كمي به يك طرف خم مي شود. پس زماني كه در جستجوي يك ظاهر طبيعي هستيد، به خم كردن سر مدل فكر كنيد. اگر سر را كمي به بالا متمايل كنيد، بيني كوچكتر به نظر مي رسد و گردن كشيده مي شود كه باعث رفع مشكل غبغب خواهد شد. خم كردن سر به پايين، باعث به وجود آمدن حالتي صميمي مي شود ولي فقط در مورد مدل هايي اثربخش است كه بيني نرمال يا كوچك دارند؛ بنابراين نمي تواند براي تمام مدل ها استفاده شود.
درست مانند شانه ها، چرخاندن سر به حالت سه رخ به شما اجازه مي دهد صورت هاي پهن يا خط فك را باريكتر نشان دهيد. اگر مدل شما صورت باريكي دارد، اين تكنيك باعث باريكتر و كشيده تر شدن صورت مي شود كه افكت جالبي نيست.
گام 7 : چشم ها
چشم ها قدرتمندترين قسمت پرتره هستند. چشم ها حالت تنظيم شده را مي سازند يا خراب مي كنند. اگر به مدل بگوييد چانه اش را پايين بگيرد، مي توانيد حالت جذاب تري ايجاد كنيد؛ زيرا در اين حالت، چشم ها درشت تر به نظر مي رسند. قطعاً اين تكنيك فقط در حالتي اثربخش است كه دهان و ابروهاي مدل نيز همان حالت را داشته باشند.
كلّ صورت بايد در يك صفحه قرار داشته باشد تا حالت مدل مغشوش و گيج كننده نشود. مي توانيد به مدل خود بگوييد به بيرون از دوربين نگاه كند، ولي به ياد داشته باشيد در اين حالت، جلب نگاه ها مشكل تر خواهد بود. مردم مي گويند چشم ها دريچه روح آدمي هستند. اگر بتوانيد تعيين كنيد چشم ها چگونه به نظر برسند، عكس شما قدرتمند خواهد بود.
گام 8 : نكات ديگر
در اين جا نكات ديگري هست كه مي تواند به شما كمك كند تا مدل در بهترين حالت به نظر برسد:
1. اگر مدل شما كم مو يا طاس است، از زاويه پايين تري عكس بگيريد تا قسمت كمتري از موها به چشم بيايد و از نورپردازي بر روي موها اصلاً استفاده نكنيد.
2. اگر مدل شما بيني بزرگي دارد، از او بخواهيد مستقيماً به دوربين نگاه كند و از زاويه پايين تري عسكبرداري كنيد تا بيني او بيش از حد برجسته به نظر نرسد.
3. اگر مدل شما گوش هاي بزرگي دارد، سر وي را بچرخانيد تا فقط يك گوش نشان داده شود. سپس نور را ملايم كنيد تا گوش ديگر در سايه ها محو شود و زياد به چشم نخورد.
4. اگر مدل شما چين و چروك زيادي دارد، نور را مستقيم به او بتابانيد تا در زير چروك ها سايه ايجاد نشود.
5. همان طور كه قبلاً گفته شد، اگر مدل شما غبغب دارد، به او بگوييد سر خود را كمي بالا ببرد تا گردن كشيده تر به نظر برسد. هم چنين مي توانيد نور بيشتري از بالا به مدل بتابانيد تا در زير خط فك سايه ايجاد شده و ناحيه زير چانه كمتر قابل ديدن باشد.
6. اگر مدل شما صورت گرد يا چاقي دارد، از او بخواهيد صورت خود را به راست يا چپ بچرخاند تا حالت سه رخ بگيرد. هم چنين استفاده از يك نورپردازي نيمه اي با نگه داشتن نيمي از صورت در سايه مي تواند به شما كمك كند.
7. نكته ديگر براي اين كه مدل شما لاغرتر به نظر برسد، اطمينان يافتن از اين است كه فضايي ميان بازوها و نيم تنه رها كرده ايد. اگر بازوها به بدن مدل چسبيده باشند، مدل شما بسيار بزرگتر به نظر خواهد رسيد.
اكنون كه تعدادي از نكات اساسي و مهم را در مورد ژست گرفتن مدل فرا گرفته ايد، اين نكات را امتحان كنيد تا مشاهده كنيد كه چگونه مي توانيد در عكس هاي خود از آن ها استفاده نماييد. فقط به ياد داشته باشيد كه منظم و راست ايستادن در مقابل دوربين نشانه اي از تهاجم بوده و به نظر من اكثر اوقات واقعاً كسل كننده است.
هم چنين يك ژست طبيعي بهتر از يك ژست خشك است؛ پس سعي كنيد مدل خود را در حالتي راحت قرار داده و او را عصبي و نا آرام نكنيد. به مدل هايتان اجازه دهيد به جاي ايستادن در استوديو بر روي صندلي بنشينند. در پايان، در حين عسكبرداري شمارش معكوس انجام ندهيد زيرا درست زماني كه مي گوييد "يك"، مدل شما به طور اتوماتيك لبخند يا حالتي ساختگي و مصنوعي به خود مي گيرد. اگر مي خواهيد عكس شما ظاهري كسل كننده، نمايشي وغيرطبيعي داشته باشد، مختاريد ولي اگر من جاي شما بودم كارم را بهتر و تميزتر انجام مي دادم!
دانلود پكيج باورنكردني زناشويي
معجزه آسا
باور نمي كنيد يك سر بزنيد
يك كليك فاصله داريد
امتياز: 
حجم فايل: 559 مگابايت
رمز فايل: www.persiangfx.com
سايت سازنده
